Η ευρωζώνη όπως φαίνεται βαράει διάλυση. Η πολιτική της ευρωδεξιάς αποδείχτηκε όχι μόνο λάθος ή μικρόπνοη αλλά και καταστροφική. Με τη βοήθεια του σοσιαλιστή ΓΑΠ που έβαλε το φυτίλι, η φωτιά άναψε σε ολόκληρο το οικοδόμημα και τώρα οι ποντικοί σκέφτονται μήπως κάνουν το μεγάλο κόλπο και γλιτώσουν. Οι επτά με οκτώ χώρες που μέχρι στιγμής απομυζούν τις υπόλοιπες της ΕΕ (κι όχι μόνο της ζώνης) βγάζοντας εμπορικά πλεονάσματα, θέλουν “να την κάνουν” αλλά δεν σκέφτονται ότι το πλοίο που βουλιάζει θα τους παρασύρει και εκείνους στον βυθό όταν θα αρχίσουν και τα πάνω πατώματα να βουλιάζουν κάτω από το νερό.
Ο πόλεμος ανατολής δύσης έχει κριθεί προ πολλού. Η Κίνα και οι σύμμαχοί της, στηριγμένοι στην παγκοσμιοποίηση (ελεύθερο εμπόριο παντού) διέλυσαν την παραγωγική βάση της δύσης. Με έναν άγριο καπιταλισμό όπου το κεφάλαιο έχει συντρίψει την εργασία στις χώρες τους (μισθοί πείνας, κάστες κλπ.) οι Κίνα- Ινδία- Βραζιλία κλπ σταματούν πια να στηρίζουν την δύση (τους πελάτες τους) και αφήνουν την κρίση χρέους να εξελιχτεί. Η Γερμανία που νομίζει ότι θα την γλιτώσει ή ότι θα την λυπηθούν είναι γελασμένη. Η Αμερική (ΗΠΑ) που ελπίζει να τη γλιτώσει είναι επίσης γελασμένη. Το παιχνίδι χάθηκε και οι προσπάθειες να παίξει η δύση το παιχνίδι με τα όπλα της ανατολής (μισθούς πείνας και εργασιακές σχέσεις μεσαίωνα) είναι κι αυτό καταδικασμένο. Αν εξελιχτεί αυτή η κατάσταση, δεν απέχουμε πολύ από τον μόνο δρόμο που μπορεί να ακολουθήσει η δύση και που θα αναγκαστεί να χρησιμοποιήσει όταν συνειδητοποιήσει ότι πνίγεται και δεν έχει άλλη διέξοδο διαφυγής. Ο δρόμος αυτός είναι ο τρίτος παγκόσμιος πόλεμος.
Μπορεί να σκέφτομαι λάθος και να λέω ανοησίες. Πολύ θα το ήθελα. Δυστυχώς όμως δεν βλέπω τι άλλο μπορεί να σκαρφιστούν οι Μέρκελ, Ομπάμα και τα άλλα τα παιδιά προκειμένου να σώσουν το σύστημα. Η ΔΥΤΙΚΗ έκδοση του καπιταλισμού προβλέπει σχέσεις εργασίας-κεφαλαίου που είναι σχεδόν ισορροπημένες, ας πούμε 60-40% κεφάλαιο έναντι εργασίας. Η ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ έκδοση του καπιταλισμού προβλέπει ότι αυτές οι σχέσεις είναι 95% κεφάλαιο και 5% εργασία. Για να επέλθει ΟΣΜΩΣΗ και τελική ισορροπία χρειάζεται αφ’ ενός μεν να ανατραπεί ολόκληρο το δυτικό οικοδόμημα, αφ’ ετέρου δε να γίνει εργατική επανάσταση στην ανατολή. Και τα δυο είναι εξ ίσου απίθανα αυτή τη στιγμή και χρειάζονται χρόνο. Τα βλέπω δύσκολα. Επομένως το μόνο που απομένει είναι η βίαιη ανατροπή της ανισορροπίας που θα πει πόλεμος. Και που ο πόλεμος θα είναι πλέον καταστροφικός για ολόκληρη τη γη. Πυρηνικά υπάρχουν παντού, ασύμμετρες απειλές παντού, πόροι για να χρηματοδοτήσουν πολεμικά προγράμματα σχεδόν ανεξάντλητοι, άρα ο πόλεμος θα είναι τελειωτικός.
Αναρωτιέμαι πως θα είναι η Γη μετά από τρία χρόνια που θα έχουμε δημοτικές εκλογές!
Σχολιάστε